maandag 19 september 2011
zondag 18 september 2011
family-wedding
Het kleine broertje van onze beste vrienden is getrouwd.
Kleine broertje houdt van groot. Als je zelf 2 meter bent, is dat misschien wel logisch.
Kleine broertje houdt ook van veel.
Veel vrienden, veel eten, veel feesten en vooral veel taart.
En op die taart moet veel staan, want zijn bruid houdt ook van veel.
Vooral van veel familie.
De boodschap was: ik trouw niet alleen met mijn liefste, maar ik trouw ook met zijn hele familie. Dus, als het kan, iedereen op de taart. Of toch zo veel mogelijk.
Ik vond dat hun eigen dochter wel een ereplaatsje verdiende.
Maar ... ik kreeg ze niet op de taart. Te weinig plaats.
Dan maar improviseren.
Dit is het geworden.
Ik moet duidelijk nog wat oefenen in verschillende cup-maten. Ik blijk nogal te overdrijven soms...
Hun dochtertje op haar ereplekje:
De ondeugende neef met zijn Bruno Mars-hoedje:
De drie nichtjes:
En nog een detail van de sluier:
Ah ja, we hebben veel gedanst. Heel veel. En het was leuk.
Nog eens PROFICIAT Stefan en Annick!!!
Kleine broertje houdt van groot. Als je zelf 2 meter bent, is dat misschien wel logisch.
Kleine broertje houdt ook van veel.
Veel vrienden, veel eten, veel feesten en vooral veel taart.
En op die taart moet veel staan, want zijn bruid houdt ook van veel.
Vooral van veel familie.
De boodschap was: ik trouw niet alleen met mijn liefste, maar ik trouw ook met zijn hele familie. Dus, als het kan, iedereen op de taart. Of toch zo veel mogelijk.
Ik vond dat hun eigen dochter wel een ereplaatsje verdiende.
Maar ... ik kreeg ze niet op de taart. Te weinig plaats.
Dan maar improviseren.
Dit is het geworden.
De ondeugende neef met zijn Bruno Mars-hoedje:
De drie nichtjes:
En nog een detail van de sluier:
Nog eens PROFICIAT Stefan en Annick!!!
maandag 12 september 2011
9/11
Nee, geen taarten. Iets heel anders.
Iedereen weet nog wat hij 10 jaar geleden op 9/11 deed, waar hij was, ... Ik ook.
Maar ik weet ook nog exact waar ik drie jaar geleden was, wat ik deed, zelfs wat ik zei. Ik herinner me de telefoon om iets voor 7 's morgens nog heel goed. Mijn reactie was niet zo gepast! Maar wie gelooft het nu als een jonge vitale kerel, vol streken en fratsen, vol humor, gewoon stopt met ademen???
Ik weet echt nog wat ik deed en zei. Wat ik voelde en dacht.
En ik wou dat ik het niet wist...
Die namiddag waren we samen met alle collega's.
Veel woorden waren er niet, veel tranen wel.
Samen, dat was het belangrijkste.
Samen.
Troostend.
Eergisteren waren we weer samen.
Anders samen, zonder tranen.
Gelukkig samen.
Dat deed deugd.
Ik heb wel veel gedacht aan het samenzijn van toen.
Aan iedereen: hier en nu moeten we het doen.
Samen.
Genieten.
Leven!
Met hoofdletter.
Absoluut met hoofdletter.
En uitroepteken.
Voor hem, voor haar, voor hun, voor onszelf, voor iedereen.
Leven!
Song4jeff
Iedereen weet nog wat hij 10 jaar geleden op 9/11 deed, waar hij was, ... Ik ook.
Maar ik weet ook nog exact waar ik drie jaar geleden was, wat ik deed, zelfs wat ik zei. Ik herinner me de telefoon om iets voor 7 's morgens nog heel goed. Mijn reactie was niet zo gepast! Maar wie gelooft het nu als een jonge vitale kerel, vol streken en fratsen, vol humor, gewoon stopt met ademen???
Ik weet echt nog wat ik deed en zei. Wat ik voelde en dacht.
En ik wou dat ik het niet wist...
Die namiddag waren we samen met alle collega's.
Veel woorden waren er niet, veel tranen wel.
Samen, dat was het belangrijkste.
Samen.
Troostend.
Eergisteren waren we weer samen.
Anders samen, zonder tranen.
Gelukkig samen.
Dat deed deugd.
Ik heb wel veel gedacht aan het samenzijn van toen.
Aan iedereen: hier en nu moeten we het doen.
Samen.
Genieten.
Leven!
Met hoofdletter.
Absoluut met hoofdletter.
En uitroepteken.
Voor hem, voor haar, voor hun, voor onszelf, voor iedereen.
Leven!
Song4jeff
zondag 11 september 2011
Zo zag ze eruit...
Dit is voor alle collega's die gisteren op het feest waren en die verblind door vuurwerk en het meest kitcherige bruidspaar niet naar de taart hebben kunnen kijken.
Voor degenen die niet op het feest waren, even wat uitleg:
Een supertoffe collega trouwde. Heel enthousiast riep ik een jaar geleden toen ze zei dat ze ging trouwen: je krijgt van mij de trouwtaart cadeau!
Ik ken haar vrij goed en weet dat ze van eenvoudige, stijlvolle dingen houdt. Type 'less is more'.
Ze is samen met haar nu echtgenoot eens komen proeven en beslissen, en het zou een simpele taart worden, zonder te veel tierelantijntjes en kitch.
Het lint dat ze gekozen hadden, was echter niet meer te krijgen! Na duizende linten gekeurd en niet goed bevonden te hebben, na gevloek (ja ik weet dat het niet mag ;-)), heb ik dan toch een lint gevonden waarvan ik dacht dat zij het mooi zouden vinden. En, eerlijk gezegd: het was nog mooier dan het oorspronkelijke.
Ik heb gekozen voor 1 mooie bruidstaart met verschillende aansnijtaarten ernaast, want 200 personen is echt wel heel veel.
Na een uur rijden is de taart helemaal veilig op de locatie aangekomen. Dat is mijn meest 'oef'-moment van het hele bakproces: niet mijn verantwoordelijkheid meer!
Rond middernacht werd de mooie taart, helemaal VERKEERD de zaal in gereden: blijkbaar vond de catering deze stapel te eenvoudig en hebben ze op eigen initiatief er het meest kitcherige bruidspaartje opgezet dat je maar kan vinden. Wit, zwart, goud, ... Blinkering, glinsterend, ... Daarbovenop nog verschillende vuurwerkfonteinen en last but not least enkele knalrode aardbeien... Mijn spongecake hartje bloedde.........
Nadat de officiële foto getrokken was van het aansnijmoment, werd de taart dan heel snel weggereden naar de keuken....
Daarom: nog wat foto's: van de details en van de andere taarten.
Gelukkig heeft iedereen wel mogen proeven....
vrijdag 2 september 2011
Wannes
Wannes wordt 1.
Als vergelijking het geboortekaartje. Ik heb er wel in geknipt om de vorm van het gezichtje te hebben. Dus de kniplijntjes wegdenken ;-)
donderdag 1 september 2011
Abonneren op:
Posts (Atom)