dinsdag 21 februari 2012

cadeau

Een tiental jaren geleden hing deze spreuk heel zichtbaar aan de muur:

Het gaat niet over hebben,
hooguit over krijgen,
niet over vasthouden,
maar loslaten,
en lang kijken...

Tien jaren geleden dacht ik echt te begrijpen wat deze woorden inhielden.
Maar nu de ooghoogte van ons nageslacht 10 cm hoger is dan die van mij,
moet ik alweer bekennen dat ik echt wel slimmer en wijzer wordt bij het ouder worden.
Jep, zelfs ik!!

Nu weet ik pas wat die woorden betekenen.
Echt...

Ik voel het (gelukkig niet constant, oef) soms zelfs lijfelijk.
Ook dat kon ik me niet voorstellen.

Die onverwachte, niet tegen te houden, fysieke reactie op het loslaten.
Niet te voorspellen wanneer het gaat komen.
Soms gewoon als je ze ziet giechelen tussen andere tieners,
of als je hem ziet drummen in opperste concentratie,
als ze netjes gewassen en gekamd, met wat make-up klaar staat voor de fuif,
als hij zegt 'mamake'.
Dan komt het.
Je voelt je luchtpijp letterlijk in je borstkas zitten.
Daar komt dat zo'n 'bol' te zitten.

Je denkt: 'Dit kan echt niet waar zijn?'
'Zijn ze al zo groot?'

Waarom heeft niemand me hier voor gewaarschuwd?
Voor mij is ze nog steeds 13.
En hij 12.

Het lijkt alsof ik even een kort dutje gedaan heb,
en ik wordt wakker in een wereld die veel vlugger gaat dan ik.
Ze zijn al bijna 16 en 17.

Zo lang ze me maar laten kijken.
Daar zal ik dan maar van genieten zeker? 
Gelukkig laten ze dat nog toe.
En ik hoop van harte
dat ik nog heeeeeeeeeeeeeeel laaaaaaaaaaaaaaaaang mag blijven kijken.
Kijken, genieten, fier zijn.
Ouder zijn.


Om af te sluiten het hele gedicht van Herman de Coninck waar bovenstaande spreuk uit gehaald werd:


CADEAU

Het gaat niet over hebben, hooguit over krijgen.

Alléén ben ik degene die nooit praat,

maar met jou kan ik zwijgen.

Over wat voorbij is en nooit overgaat.

Over mijn vader. Over een vroegere vrouw.

Over hoe verliezen kan verrijken.

Neem een kind dat zijn eerste stappen zet.

Het gaat niet over hem vasthouden,

maar over 'zou ik?' loslaten

en lang kijken


Zo lang ze me maar laten meekijken...

2 opmerkingen:

  1. hééél herkenbare gevoelens! Hè Anne, je kan dat toch zo mooi neerpennen!!!! Leuk om lezen !

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Helemaal 'takkoord met bovenstaande ivm het neerpennen. De rest zal ik binnen een 6-tal jaar bevestigen.

    BeantwoordenVerwijderen